خطای ستارگان بخت ما

خطای ستارگان بخت ما داستانی رمانتیک نوشته‌ی جان گرین، ‌نویسنده‌ و تهیه‌کننده‌ی آمریکایی است. این کتاب به عنوان رمان شماره یک سال به انتخاب مجله‌ی نیویورک تایمز، وال استریت جورنال و ایندی باند و همچنین منتقدان نیویورک تایمز انتخاب شد. بول لیست، اس.ال.جی، پابلیشرز ویکلی، هورن بوک و کرکاس نیز این کتاب را پیشنهاد دادند. اقتباس سینمایی موفقی نیز از این اثر ساخته شده است. خطای ستارگان بخت ما را میلاد بابانژاد و الهه مرادی به زبان فارسی ترجمه کرده‌اند و نشر پیدایش آن را  از مجموعه رمان جوان منتشر کرده است.

زندگی هزل از زمان تشخیص سرطانش با مرگ گره خورده است، اما وقتی با پسری به نام آگوستوس واترز آشنا می‌شود، زندگی و مرگش دوباره از نو رقم می‌خورد. آنها مدام به عبارت از پس زندگی برآمدن فکر می‌کنند و به تمام چیزهای غیرممکنی که بعداً معلوم می‌شود می‌توان از پسشان برآمد. آنها می‌خواهند از پس عشقشان بربیایند، حتی اگر خورشید یک روز زمین را به درون خودش بکشد و نابود کند و … همه‌چیز فراموش بشود.

رمانی جذاب از زندگی و مرگ جوانانی که تا دم مرگ زندگی می‌کنند و سوال‌های آنان در چرخه‌‌ای مداوم تکرار می‌شود: من هم می‌توانم عاشق شوم؟ بعد از مرگم کسی از من یاد می‌کند؟ می‌توانم در این جهان اثری از خودم باقی گذارم؟

گزیده‌ای از کتاب خطای ستارگان بخت ما

تکه کاغذ تا شده‌ام را باز کردم:« اسم من هزل گریس است. آگوستوس واترز عشق بزرگ زندگی‌ من بود که طالعمان روی ستارگان بختمان نوشته شده بود. عشق ما یک افسانه‌ی عاشقانه بود و من حتی نمی‌توانم بدون اشک ریختن، در مورد آن صحبت کنم. گاس می‌داند. من داستان عاشقمان را برایتان تعریف نمی‌کنم چون مثل تمام داستان‌های عاشقانه‌ی واقعی، این داستان هم باید با ما بمیرد…. نمی‌توانم از عشقمان به شما بگویم بنابراین از ریاضی برایتان می‌گویم. من ریاضیدان نیستم اما می‌دانم که بین عدد صفر و یک، بی نهایت عدد وجود دارد. عدد 0.1 عدد 0.12 و 0.112 و بی نهایت عدد دیگر. البته که بین صفر و دو، بی نهایت بزرگ‌تری هست یا بیشتر از آن، بین صفر و یک میلیون. نویسنده‌ای که قبلا دوستش داشتیم این را به ما یاد داد. روزهایی هست، روزهای زیادی که از اندازه‎ی مجموعه‌ی بی نهایت خودم متنفر می‌شوم. دلم اعداد بیشتری می‌خواست. اما گاس، عشق زندگی من، هرچه بگویم بازهم برای قدردانی به خاطر این بی نهایت کوچکمان کافی نیست. من آن را با دنیا عوض نخواهم کرد. تو، بین اعداد این روزها، به من همیشه‌ای را هدیه دادی و من از تو ممنونم.»