زوال

زوال نوشته‌ی بِتنی گریفین، رمانی در ژانر وحشت و فانتزی است. آنیتا یارمحمدی کتاب زوال را برای جوانان به فارسی ترجمه و نشر پیدایش آن را منتشر کرده است.

این کتاب براساس داستان مشهور زوال خاندان آشر اثر نویسنده‌ی صاحب‌نام آمریکایی، ادگار آلن‌پو نوشته شده.

زوال، داستان زندگی نفرین شده‌ی مادلین آشر است.
خانه‌ی آشر زنده است، نفس می‌کشد و او را زندانی کرده. اعضای خاندانش را نسل در نسل به کام جنون فرستاده، مادر و پدرش را گرفته، و حالا او و برادر دوقلویش را می‌خواهد.
کسی نمی‌تواند کمکشان کند ولی هیچ‌کس هم، هیچ‌کدام از اعضای نفرین‌شده‌ی خاندان آشر، خانه را به خوبی مادلین نمی‌شناسد.
شاید سرانجام او تنها کسی باشد که بتواند به این سیاهی‌ها خاتمه بخشد. ولی خودش را زنده‌به‌گور، درون تابوت پیدا می‌کند.

بخشی از کتاب زوال

اولین چیزی که می‌فهمم این است که پتویم سر جایش نیست. آخرین بخش آداب شبانگاهی‌ام بالا کشیدنش تا چانه است و آن هم هیچ‌وقت پایین نمی‌افتد، حتی اگر با بدترین کابوس‌ها دست و پنجه نرم کنم.
اما یک چیز دیگر هم سرجایش نیست، اینکه سعی می‌کنم تکان بخورم و با اینکه ظاهرا فلج نشده‌ام، دست‌هایم به تنم چسبیده. ذهنم کند شده و وحشت رفته رفته فرا می‌گیردم. دست و پا می‌زنم، به چپ می‌چرخم و یک بازو را رها می‌کنم.
دست لرزانم بالا می‌رود. هنوز چند سانت بالا نرفته که به سنگی سرد می‌خورد. پلک می‌زنم. نوک مژه‌هایم به پوستم می‌خورند و دوباره سر جایشان برمی‌گردند، که همین یعنی چشم‌هایم بازند. تاریکیِ راکد و فشرده‌ آن‌قدر غلیظ است که نمی‌توانم دستِ لرزانم را ببینم، حتی وقتی بازویم را خم می‌کنم و انگشت‌هایم را روی چشم راست، و بعد چپ فشار می‌دهم ـ آرام، خیلی آرام ـ تا خیالم جمع شود هر دو سرجایشان هستند و از کاسه درنیامده‌اند. چشم‌هایم سالِمند اما وقتی متوجه شکلِ زندانم می‌شوم، خاطرجمعی‌ام به سرعت از بین می‌رود. وقتی که بالش نازک زیر سرم را حس می‌کنم، شیبِ سنگ سرد و آستر‌ مخملی را… این تاریکی، تاریکیِ تابوت است.