خسرو و شیرین (ادبیات کهن)

خسرو و شیرین منظومه‌ای عاشقانه، اثر شاعر بزرگ ایرانی، نظامی گنجوی است. داستان‌های عاشقانه ایرانی همیشه پر سوز و گدازند. داستان‌هایی هستند پر از جدایی‌های تلخ و شکست‌های گس. داستان‌هایی که اغلب پایان خوشی هم ندارند…

اما خسرو و شیرین هم پایان خوش دارد و هم پایان تلخ. هم وصل است و هم جدایی…

در این داستان‌ها عاشق و معشوق یا بهم هم نمی‌رسند، یا اگر قرار است به هم برسند، باید هزار و یک خوان پر فراز و نشیب را پشت سر بگذارند. اما خسرو و شیرین هم پایان خوش دارد و هم پایان تلخ. هم وصل است و هم جدایی…

خسرو و شیرین را نشر پیدایش از مجموعه ادبيات كهن برای نوجوانان با بازنویسی مژگان کلهر و تصویرگری مانلی منوچهری منتشر کرده است. این مجموعه شامل گنجینه‌ی ارزشمند ادبیات ایران از روزگاران بسیار دور تا دوران معاصر است؛ از کارنامه اردشیر بابکان تا اشعار پروین اعتصامی … بازنویسی، ساده‌نویسی، برگردان به نثر و شرح و معنی لغات سخت از ویژگی‌های مهم کتاب‌های این مجموعه است.

گزیده‌ای از کتاب خسرو و شیرین

سایه‌ی سوار و اسبش بر زمین تشنه می‌تازند. شاپور در پی شیرین به ارمن می‌رود. چهره‌اش زیر آفتاب داغ چون آهنی گداخته است. شبی که با کلماتش نقش شیرین را به تصویر می‌کشید گمان نمی‌برد که خسرو چنان دچار روی شیرین شود که شبانه او را – شاپور را – به خلوت خود بخواهد که: «باید بروی و اگر لازم است حتی نیرنگ به کارگیری و آن بت شیرین را بیابی و ببینی که آیا راضی به ازدواج با ما هست یا نه.»