خانم بلندگو رمانی در ژانر خاطره‌نویسی نوشته‌ی فریده کثیری است. نشر پیدایش این کتاب را از مجموعه خاطرههای خواندنی برای نوجوانان منتشر کرده است.
خاطره‌نویسی یکی از قالب‌های ادبی است که مقدمه مهمی برای داستان‌نویسی به شمار می‌رود. برخی خاطره ها داستان نمی‌شود اما حیف است که کسی آنها را نخواند و در تجربه آنها شریک نشود. کتاب‌های این مجموعه با استفاده از قالب خاطره و گاهی – و شاید اغلب اوقات – با بهره‌گیری از زبان طنز نوشته شده‌اند. این مجموعه علاوه بر تشویق مخاطبان به ثبت خاطراتشان، آنان را با تجربیات مهم و شیرین نویسندگان آشنا می‌کند. این کتاب خاطرات فریده کثیری معلم کودکان استثنایی (کم‌توان) است. در طی این کتاب با تجربیات او در کار با این کودکان دوست داشتنی آشنا شده و پی می‌بریم که چگونه مهربان بودن می‌تواند مهم‌ترین خصوصیت یک معلم باشد.
خاطره، جزئی جدانشدنی از زندگی است. همه‌ی ما در لحظه‌ی خلوت و تنهایی به خاطرات غمگین و شادمان فکر کره‌ایم و با یادآوری لحظه‌های تلخ و شیرین گریسته و خنده‌ایم. خیلی از ما هم دفتری باری ثبت خاطره هایمان داشته‌ایم و هر روز گوشه‌ای از اتفاق‌هایی را که برایمان افتاده در آن یادداشته کرده‌ایم.
اما خاطره به عنوان یکی از قالب‌های ادبی آن طور که باید در ایران به رسمیت شناخته نشده و همیشه مقدمه برای داستان‌نویسی محسوب شده است. اما با رجوع به برخی از آثار نویسندگان بزرگ، متوجه می‌شویم که بعضی از خاطره‌ها طبق تعاریف، بیشتر جهر‌ه‌ای شبیه به داستان دارند. این شاید نشان‌دهنده‌ی مرز باریک و گاهی نامشخص خاطره و داستان باشد.
خانم بلندگو اولین اثر از مجموعه خاطرههای خواندنی است که فریده کثیری در آن به بیان تجربه‌های خود در آموزش کودکان کم‌توان در قالب خاطره می‌پردازد.
گزیده‌ای از کتاب خانم بلندگو
تابستان سال ۱۳۶۷ با مدرک کارشناسی علوم تربیتی در گرایش «آموزش و پرورش کودکان استثنایی» به استخدام آموزش و پرورش درآمدم. بعد از عبور از هفت خوان رستم و کلی آزمون و تحقیق، نوبت به سخت‌ترین خوان یعنی «مصاحبه» رسید.
نظر خوانندگان
هنوز هیچ نظری درباره این کتاب ثبت نشده است.